كودكان درونگرا رفتار و خصوصيات متفاوتي دارند كه اگر والدين نتوانند رفتار مناسب با اين ويژگي‌ها را درك كنند، حتما در روند تربيتي فرزندشان دچار سختي‌هاي زيادي خواهند شد.در اغلب موارد والدين از همان دوران طفوليت متوجه تفاوت‌هاي شخصيتي فرزندانشان مي‌شوند، اما ممكن است متدهاي يكساني را در ارتباط با هر كدام از آن‌ها در نظر بگيرند. در حالي كه هر كودكي با شخصيت منحصر به فرد خودش نياز به رفتاري متفاوت دارد. بنابراين والدين علاوه بر حفظ تعادل و عدالت لازم است متوجه اين تفاوت‌ها باشند و در هر سن متناسب با آن پاسخ دهند.

منبع: كودكان درونگرا | خصوصيات كودك درون گرا

كودكان درونگرا

بهتر است كودكان را به گل‌ها تشبيه كنيم. برخي از كودكان با توجه به تيپ شخصيتي‌اي كه دارند مانند قاصدك هستند. يعني مي‌توانند با هر محيطي وفق پيدا كنند. برخي كودكان ديگر تيپ شخصيتي‌اي دارند كه آن را به گل اركيده تشبيه مي‌كنيم. گل اركيده به روي محل رشد خود حساس است. كودكان مشابه گل اركيده معمولا از كودكان مشابه قاصدك بهتر عمل مي‌كنند. اين عملكرد بهتر در حيطه تحصيلي و روابط بين فردي آن‌ها نمايان مي‌شود.

كودكان درونگرا براي اينكه قواي دروني خود را تجديد كنند تمايل دارند تا تنها باشند. رفتار اين كودكان معمولا موجب نگراني پدر و مادر در مورد سلامت آن‌ها مي‌شود. كودكان درونگرا دير جوش هستند، آن‌ها گروه دوستي محدودي دارند و در كودكي هم نهايتا با دو تا سه نفر همزمان بازي مي‌كنند. اين كودكان با خواندن و گوش دادن بهتر ياد مي‌گيرند (برخلاف كودكان برونگرا كه بايد در فعاليت‌هاي كلاسي شركت كنند تا بهتر ياد بگيرند).

تفاوت كودكان درونگرا با كودكي خجالتي

در ظاهر درونگرا بودن و خجالتي بودن شبيه به هم هستند. اما وقتي به عمق هر كدام نگاه كنيم مي‌بينيم دو موضوع متفاوت هست. درونگراها از تنها بودن لذت مي‌برند. آن‌ها وقتي زمان زيادي با ديگران مي‌گذرانند از نظر احساسي خسته مي‌شود. اما افراد خجالتي تمايلي به تنها بودن ندارند، از تنها بودن لذتي نمي‌برند اما از برقراري ارتباط با ديگران احساس وحشت مي‌كنند.

به اين مثال توجه كنيد. فرض مي‌كنيم دو كودك درون كلاس حضور دارند. يكي از آن‌ها درونگرا و ديگري خجالتي است. آن‌كودك درونگرا دوست دارد در كلاس بماند و به مطالعه كتاب بپردازد. او فكر مي‌كند گذراندن وقت با ديگر بچه‌ها استرس زا است. در مقابل كودك خجالتي دوست دارد وارد جمع بشود اما چون از جمع مي‌ترسد ترجيح مي‌دهد در كلاس باقي بماند. كودك‌خجالتي از تنهايي‌اش ناراحت و درمانده است.

آيا درونگرايي كودك قابل درمان است؟

به بچه‌هاي خجالتي در جهت بيرون آمدن از ديوارهاي امن‌شان مي‌توان كمك كرد. اما كسي كه درونگرا باشد و اين ويژگي بخشي از وجودش باشد را نمي‌توان تغيير داد. درونگرايي يك بخش از وجود يك فرد و شخصيت اوست. درست مانند رنگ و و چشم كه قابل تغيير نيستند، درونگرايي نيز قابل تغيير نيست و در نهاد فرد جا افتاده است.

كودكان درونگرا نسبت به اجتماع چه احساسي دارند؟

درونگراها خجالتي نيستند. در واقع بسياري از آن‌ها توانايي اجتماعي عالي‌اي دارند. با اين وجود فرد درونگرا بعد از داشتن ارتباط زياد با ديگران احساس خستگي مي‌كند. او نياز دارد مدتي را در لاك خود باشد تا باتري احساسي‌اش شارژ بشود.

اگر در صدد تغيير كودك از درونگرايي به برونگرايي باشيم چه مي‌شود؟

درست است كه خجالتي بودن درمان مي‌شود اما اگر تلاش كنيد فرد درونگرا را به فردي برونگرا تبديل كنيد مشكلاتي در عزت نفس او به وجود مي‌آوريد. درونگراها مي‌توانند راه‌هاي كنار آمدن با موقعيت‌هاي اجتماعي گوناگون را بياموزند، اما براي هميشه درونگرا مي‌مانند.

درمان كودكان درمانگرا

اولين چيزي كه در ارتباط با كودكان درونگرا بايد بدانيم اين است كه اين ويژگي بيماري نيست كه قابل درمان باشد. درونگرا بودن يك تيپ شخصيتي است كه از بدو تولد در فرد شكل مي‌گيرد. در نتيجه كودك درونگراي شما به كمك نياز ندارد. اما براي اينكه خيال‌تان از صحت رواني كودك‌تان آسوده باشد مي‌توانيد نكاتي را رعايت كنيد.

بهترين كاري كه در حق فرزند خود مي‌توانيد بكنيد اين است كه بدانيد درونگرايي يك صفت شخصيتي عادي است. اين موضوع را بپذيريد كه كودك شما شخصيت اجتماعي فعالي ندارد. قرار نيست خانه شما هميشه پر از مهمان‌هاي رنگارنگ باشد. بايد درك كنيد كه كودك شما دوستان نزديك محدودي دارد. اگر اين ويژگي‌هاي او را بپذيريد كمتر او را به انجام كاري كه دوست ندارد مجبور مي‌كنيد.

اگر بعد از يك مهماني جشن تولد، كودك‌تان خواست كه تنها باشد از درخواست او تعجب نكنيد. همچنين اگر شما از يك مهماني به مهماني ديگر برويد باعث مي‌شود كودك تان دچار استرس شود. بزرگ كردن كودكي كه اين ويژگي رفتاري را دارد كمي سخت است. به خصوص براي والديني كه برون گرا باشند. اما لازم است بدانيد كه تنها چيزي كه آنها نياز دارند درك و عشق از سوي والدينشان است.

سخن آخر

تا به اين جا متوجه شديم كه كودكان درونگرا مشكل خاصي ندارند. بلكه شخصيت آن ها به نحوي است كه برخورد منحصر به فردي را مي‌طلبد. البته درونگرايي شباهت زيادي با اختلالاتي مثل اوتيسم دارد. بنابراين با مشاهده نشانه ها بايد به متخصص مراجعه كنيد. متخصص كودك با بررسي هاي مختلف سلامت كودك را بررسي مي‌كند. كودكان درونگرا مانند ساير گروه هاي سني خود از سلامت كامل برخوردارند. اما اگر فرزندتان نياز به آموزش ويژه داشته باشد، در طي اين ارزيابي ها مشخص خواهد شد.

در صورتي كه توانايي برقراري ارتباط با كودك درونگراي خود را نداريد و يا در مورد آموزش او دچار مشكل شده ايد، حتما براي دريافت خدمات مشاوره كودك اقدام كنيد. براي اين كار كافي است با شماره هاي درج شده تماس بگيريد.

براي دريافت مشاوره در زمينه كودكان درونگرا مي‌توانيد در هر ساعت از روز از طريق شماره 02191002360 با برترين متخصصان كلينيك تخصصي ني ني مايند تماس حاصل نماييد.

سوالات متداول

كودكان درونگرا را به چه كارهايي مجبور نكنيم؟

آن‌ها را به صحبت كردن، به حضور در اجتماع، به گفتن مسائل شخصي، به داشتن يك برنامه فشرده و غيره مجبور نكنيد. بدانيد كه اين ويژگي آن‌ها يك تيپ شخصيتي عادي است و بيماري نيست كه جاي نگراني داشته باشد.

سوالي داريد؟ با ما تماس بگيريد

تماس با برترين مشاوران از طريق تلفن ثابت در سراسر كشور از 8 صبح الي 12 شب حتي ايام تعطيل

سراسر كشور :9099070354

جهت مشاوره تلفني با موبايل و رزرو وقت حضوري

شماره تماس با موبايل : 02191002360

منبع: كودكان درونگرا | خصوصيات كودك درون گرا